Problemy z zasypianiem i plany walentynkowe...

Coś ostatnio Emilka ma problemy z zaśnięciem. Nie zawsze ale zdarza się. Wydaje mi się, że gdy jest bardzo zmęczona to trudniej jej zasnąć. No i przeważnie wtedy pomaga utulenie (ewentualnie bujanie) albo zasypianie przy boku mamy. Eh nie wiem dlaczego tak jest. Czasami też chce jeść co godzinę. Ale to penie raz się naje a potem chce się napić. A wiadomo, że na piersi to pije cały czas mleko więc trudno czasami to odróżnić. Ale ogólnie nie  narzekam. Staramy się codziennie troszkę ćwiczyć i takich zabaw nóżkami wykonywać. Chociaż po parę minut. No i spacerki też codziennie choć nie zawsze wychodził  Zależy od pogody dużo. Dzisiaj też byliśmy. Godzinny spacer w śniegu. Sypało cały czas, na szczęście E. opatulona smacznie sobie spała. Jak zawsze podczas spaceru :) Tak samo w samochodzie zasypia :) 

A co do planów walentynkowych to ogólnie myślałam o nich już od pół roku ha ha. Bo ogólnie były plany, że albo Andrzejki albo sylwester będzie jakiś imprezowy, znaczy się chcieliśmy iść gdzieś na jakąś zabawę. No ale, ze ja byłam w ciąży a potem E. miała tylko trzy trzy tygodnie to zrezygnowaliśmy. No i ja myślałam, ze w lutym to już by można gdzieś iść. Ale ostatnio myślę, ze może być za szybko. Bo jednak nawet jak miałam na godzinkę jechać do miasta coś załatwić czy na zakupy a mała była pod opieką kogoś innego to ja o niej cały czas myślałam. Co robi i czy nie płacze itp. A co to będzie jak będę miała iść na jakąś zabawę, dlatego chyba zostaniemy w domu i przygotuję jakąś kolację. Takie na razie plany chyba będą. 

Co do łazienki to kabina została zamówiona, po dwóch dniach już była w domu i teraz jest już prawie zamontowana. Krzysiowi jeszcze coś na jutro zostało. Tak więc za kilkanaście godzin remont łazienki będzie można uznać za oficjalnie zakończony.

A ja dostałam chyba miesiączkę. 30 mam wizytę u ginekologa więc pewnie lekarz to potwierdzi jeśli się da :) Myślałam, że trochę nacieszę się jeszcze jej brakiem a tu psikus. Tak więc prawdopodobnie co miesiąc znowu będę musiała to znosić. Mąż chciałby oczywiście ulżyć memu cierpieniu, ale ja jednak cały czas przekonuje go, że to jeszcze nie pora na drugie dziecko. A ja wybieram się do fryzjera. TO znaczy najpierw muszę zadzwonić i się zapisać, ale chce zmienić fryzurę. Jeszcze nie wiem co będę robić, na pewno ciąć. Zobaczymy wszystko wyjdzie dopiero  na fotelu. A teraz lecę położyć się spać. W końcu trzeba korzystać :)