Po wizycie...

Wczoraj byłam u lekarza. Licząc od ostatniej miesiączki wypada 7 tydzień. Lekarz jednak o tygodniu nic nie wspomniał. Zrobił usg i stwierdził pęcherzyk, nawet nie pamiętam ile miał mm. W pęcherzyku nic za bardzo nie było widać. Niby lekarz powiedział, ze na ten tydzień wszystko jest ok. No ale jak wróciłam do domu to ja jak to ja zaczęłam o tym rozmyślać. I tu się wszystko zaczęło. Sama już nie wiem co myśleć, poczytałam jeszcze trochę i zaczynam się obawiać, ze czasem pęcherzyk okaże się pusty. Wydaje mi się, ze na tym etapie już powinno być coś widać więcej. We wcześniejszej ciąży chyba tak było. A do tego naczytałam się, że niektórzy w tym tygodniu słyszeli już serduszko nawet. Staram się o tym nie myśleć i czekać na następną wizytę, którą mam 20 listopada, ale czasami nie da się nie myśleć. I przez to dopadają mnie przykre myśli, że nic z tego nie będzie. No ale odganiam złe myśli i staram się myśleć pozytywnie. A wy co na ten temat myślicie?

Ale trochę odbiegając od ciąży to u nas ok. Starałam się nauczyć E. pokazywania gdzie ma oczko ale jakoś nie bardzo je to wychodzi. Nie chce też pokazywać tego co umiała. Czyli nie zawsze zrobi pa pa, nie wspominając o tym jakie dobre. Za to jak na razie pokazuje jaka będzie duża, brawo, kosi kosi, amen (choć nie zawsze), ważyła sroczka jagiełkę. Tak więc ładnie zapamiętuje ale może po pewnym czasie jej się nudzi. Tak samo ma co do mówienia. Ze dwa tygodnie temu mówiła mama a teraz znowu tylko tata. Mówi tez kilka innych rzeczy. Strasznie też krzyczy i chyba od tego kaszle czasami. Bo jak była przeziębiona to też kaszlała potem niby przeszło, kataru też już dawno nie ma a tu czasami się zdarzy, ze kaszle i czasami tak charczy. Chyba będę musiała się przejść jeszcze z tym do lekarza. Zobaczymy.
A dzisiaj zrobiłam tort pieluszkowy dla przyszłej chrześnicy. Nawet w miarę wyszedł zważywszy na fakt, że robiłam po raz pierwszy. Nawet fajnie mi się go robiło. Może kiedyś ładniej będzie mi to wychodziło bo dotychczas nie wierzyłam w moje zdolności manualne.