36. Nadrabiamy zaległości...

Oj trochę mi się nazbierało ale może po kolei :)
Zacznę najpierw od wyjazdu nad morze. Tak wiec wyjechaliśmy w czwartek a nasza podróż dosyć długo trwała gdyż jechaliśmy an trzy samochody. I żeby jechać wspólnie musieliśmy dostosować prędkość do każdego a szczególnie do kuzynki, która jechała z małym dzieckiem i nie dość sprawnym autem. Dojechaliśmy na miejsce około 22 i zaraz zaczęliśmy rozwijanie namiotów. Ledwo było coś widać ale daliśmy radę. Rozpakowaliśmy także bagaże z samochodów i chwilkę posiedzieliśmy. A potem od razu spać bo każdy był wykończony jazdą. Następnego dnia wraz ze znajomymi i wujostwem udaliśmy się na plaże. Ale pogody za bardzo nie było bo na niebie  pojawiły się chmury i trochę kropiło. Ale wybraliśmy się na długi spacer. Potem zajrzeliśmy na molo. W tym czasie trochę się wypogodziło i K. kupił piłkę. Chłopacy zaczęli grać na plaży a dziewczyny posiedziały i parę zdjęć porobiłyśmy. Akurat zaczął się trening ratowników i obserwowaliśmy całą akcję. A potem wróciliśmy do domku. I dzień dość szybko zleciał. Następnego dnia przywitało nas słońce i od rana udaliśmy się na plaże aby wygrzewać się na  niej prawie cały dzień. Bardzo ładnie się przez to opaliłam. Niestety niedziela nie była taka słoneczna i również krążyliśmy obok morza odwiedzając stoiska. Nasi znajomi tego dnia odjeżdżali więc wróciliśmy wcześniej do domku. I potem spędziliśmy praktycznie cały tydzień z wujostwem i kuzynostwem. W tygodniu były chyba dwa ładne, słoneczne dni. We wtorek dalej dopiekaliśmy ciałka a w inne dni K. pomagał wujowi przy domku bo mieli kilka rzeczy do zrobienie. Natomiast dzień przed wyjazdem dopiero po południu wyszło słońce i opalaliśmy się na trawniku. Muszę  przyznać, ze ten czas nawet szybko minął. Niestety namiot nie był tak wygodny, ale przeżyliśmy nawet gdy trochę padało :) Raz tylko szliśmy do domku nad ranem gdy przyszła burza. Po powrocie zdążyłam tylko przejrzeć ciuchy u wywalić do prania bo następnego dnia jechaliśmy do teściowej. Znaczy się rodziców męża. K. miał pomagać bratu a że miałam jeszcze tydzień wolny więc pojechałam z nim. Gotowałam obiady itp. Spędziłam trochę czasu chodząc na mieście choć dużo tego nie było bo pogoda też nie dopisywała. Ale nie było tak źle. Ale przyszedł dzień, że musieliśmy wracać. Mieliśmy jechać w niedziele i miała nadzieję, ze spędzimy więcej czasu z mężem. Ale prawie do 21 byli na dachu bo ściągali cały i trochę roboty było. A że następnego dnia oboje szliśmy na drugą zmianę, więc mogliśmy się wylegiwać w łóżku. I na tym się skończyło bo od tego dnia się nie widzieliśmy. K. niestety jest cały tydzień u brata bo mu pomaga a potem do pracy. Wstaje o 6 a chodzi spać przed 24 tak wiec jest dość mocno zmęczony. Mamy chwilę tylko aby pogadać, wczoraj nawet 5 minut nie rozmawialiśmy. Ale mam nadzieje, ze jutro przyjedzie i niedziela będzie wolna. Tęsknimy dosyć mocno, ale mam nadzieję, ze przynajmniej będę mogła przekazać mu dobre wieści jak zadzwonię do poradni. Bo pomimo, że zostały 2 tygodnie do wyników to bardzo bym chciała już zadzwonić i chyba w przyszłym tygodniu to zrobię. Mam tylko nadzieję, że nie będzie trzeba dłużej czekać na te wyniki bo mam czasami bardzo nerwowe dni. No ale trzeba uzbroić się w cierpliwość choć ciężko jest.
Na tym bym skończyła :) mam nadzieję, ze ktoś wytrwał do końca. CO do waszych blogów to mam nadzieję, ze udało mi się przeczytać wszystkie zaległe notki ale niestety nie komentowałam. Mam nadzieję, że teraz wszystko wróci do normy i będę już an bieżącą.